In mijn boekenkast staan mooie boeken. Boeken die ik met zorg uitgezocht heb op aanraden van een kennis of gekocht heb nadat ik geënthousiasmeerd werd door de achterflap. Ook staan er boeken in die ik gekregen heb en de moeite van het lezen waard vond. Zoals bij veel boekenkasten, zitten er ook bij die van mij geen deuren voor. Ze staan open en bloot in het zicht. Dat is dus oppassen geblazen! Want, zoals u weet, visite gaat altijd in je boekenkast neuzen als je even de kamer verlaat. Kwalijk voyeurisme, waar ik mezelf ook aan bezondig.
In dat opzicht heb ik heel wat te verbergen. Onder een berg rotzooi staat in mijn kast een kartonnen doos. Met daarin boeken die stammen uit mijn ‘ECI-periode’, waarvan enkelen nog verpakt in een plastic hoesje. Het ECI is een boekenclub die studenten voor een habbekrats de straat op stuurt om willekeurige voorbijgangers een ‘lidmaatschap’ aan te smeren, of beter gezegd een contract dat je verplicht per kwartaal een paar boeken te bestellen.
Ik was daar ingetuind na een voorbeeldig verkoopdialoogje: ‘Leest u boeken? Ja. Besteedt u voor meer dan 30 euro per kwartaal aan boeken? Ja. Wilt u diezelfde boeken kunnen bestellen voor minder dan 30 euro? Ja. Dan heb ik een geweldige aanbieding voor u! *Krabbel*’. Helaas vergat ik keer op keer mijn keuze kenbaar te maken en kreeg daarom boeken toegezonden die het ECI voor de nalatigen geselecteerd had. Het ECI noemt dat ‘kwartaalselectie’. Hoogst oninteressant proza over de meest onzinnige thema’s.
Dat was niet alleen zonde van mijn geld, het was ook een aanslag op de literatuur: ik heb boterhammen belegd van waardeloze schrijvers. Het enige wat voor mij nog waarde heeft is een werk van Heleen van Royen, dat dient nu als ophoging van mijn televisietoestel.
Ik val u met deze ervaring lastig, omdat ik u wil behoeden voor een soortgelijk scenario. Als burger bent u lid van de Europese Unie. Uw regeringsleiders hebben een aantal verdragen geselecteerd en samengevoegd in een Europese Grondwet. Een 359 pagina’s tellend juridisch boekwerk met duizenden wetsartikelen. Iets dat met geen mogelijkheid is samen te vatten op een achterflap. Kortom, binnenkort krijgt u een grondwet waar u de inhoud niet van kent.
Anders dan bij het ECI krijgt u wél de mogelijkheid deze grondwet op de valreep te verwerpen. Kies het zekere voor het onzekere, stem ‘tegen’! Een grondwet is immers niet in een kartonnen doos op te bergen. ‘Voor’ stemmen is pas van toepassing als de regering u op een objectieve en uitgebreide wijze heeft voorgelicht. Zelfs in Spanje onthielden verstandige burgers zich van stemming, of stemden tegen omdat zij niet goed genoeg geďnformeerd waren. Dat terwijl iedere kiesgerechtigde Spanjaard een exemplaar van de EU-Grondwet heeft ontvangen. Van de Nederlandse regering hoeft u dat niet te verwachten, zij trekken liever anderhalf miljoen euro uit voor Sovjet-achtige propaganda.
