|
Kent u nog dat hilarische moment van Wim Kok achter een computer? We lachten hem allemaal uit, omdat hij de muis als afstandsbediening gebruikte. Nou dat lachen is ons ondertussen wel vergaan, want zo blijkt, Wim Kok was zijn tijd ver vooruit! Ik zit nu achter een computer met, jawel, een draadloze muis én kan zelfs op mijn toetsenbord rammen wanneer ik in de keuken een magnetronmaaltijd klaarstoom. Nu heb ik liever het omgekeerde, dat ik vanaf mijn computer de magnetron aan kan zetten, maar dat terzijde.
Ook dat eeuwige gezeur van meer openheid en transparantie in Den Haag, lijkt ongegrond. In Tros Radar zag ik hoe een keurige man in pak, de telefoontjes van politici aftapte. Hele telefoonlijsten toverde hij op zijn scherm. De sms-pesterijen van LPF’ers liet hij gelukkig achterwege.
Nou waren die telefoonnummers overbodig, want die had ik even daarvoor van een weblog ge-copypaste. En zoals het een burger met waarden en normen betaamt, deed ik een poging de minister-president telefonisch mijn oprechte beterschapwensen over te brengen. Dat lukte helaas niet, want de premier heeft een nieuw nummer van de Rijksvoorlichtingsdienst gekregen. Dan wordt het toch maar een bloemetje sturen naar zijn doorzonwoning in Capelle aan den IJssel.
Justitie kon natuurlijk niet achterblijven, waarop een hoge functionaris het idee kreeg om zijn computer met dossiers, e-mails en liefdesbrieven op straat te zetten. Peter R. de Vries heeft er weer hoge kijkcijfers mee gescoord, maar het zou hem sieren als hij die liefdesbrieven op Relatieplanet zet. Als bedankje.
Verder kwam ik gisteren nog via een opendirretje op een besloten deel van de Eerste Kamer-site, alwaar ik een intentieverklaring las over het aanpassen van de website. Grote plannen, want zo las ik dat de website binnenkort ook nog toegankelijk wordt voor slechtzienden. Over beveiliging stond niets vermeld.
De AIVD is echter nog niet bereikbaar per e-mail. Zo lezen we in de FAQ dat “e-mail verkeer via internet kwetsbaar is vanwege de immer bestaande mogelijkheid tot ongewenst meelezen”. Weet u, telefoonverkeer is ook “immer kwetsbaar vanwege…”, ach laat maar. De sites van de CIA, FBI en Mossad staan daarentegen te schreeuwen om inlichtingen via mail-formuliertjes. Formuliertjes, dus verzonden tekst kan dan niet achteraf uit je computer gevist worden door een buurman die je net verlinkt hebt. Mocht ik ooit de behoefte voelen om criminele inlichtingen door te geven, dan doe ik dat wel aan een andere Justitiële instantie. Maar ja, dan komt het weer op straat te liggen. Openheid heeft ook zo zijn nadelen voor de burger moet ik toegeven. De knipselbrigade heeft op internetgebied zo zijn gebreken, maar gelukkig zijn er weblogs die ze graag een handje willen helpen. Zo belde deze week een weblogger naar een vermeende terrorist.
Waar ik me nu wel over erger is dat er op dit moment nog steeds duizenden mensen programmaatjes draaien die diverse sites van de overheid onbereikbaar maken. De overheid heeft nu zo geïnvesteerd in transparantie en openheid via de digitale snelweg, en dan krijgen ze dit ervoor terug. Over normen en waarden gesproken!
|
